We hebben een akkoord! Om een paar minuten voor half acht op zaterdagavond is het eindelijk officieel. Er vallen woorden als ‘historisch’ en ‘keerpunt’. Staatssecretaris Sharon Dijksma spreekt in Parijs over “een magisch moment” en “een ommekeer in de geschiedenis”. Vooral veel vrolijke gezichten, al heeft uiteraard niet iedereen zijn zin gekregen. Voor het eerst een bindend akkoord waar 196 landen achter staan.

Dat er nu niet meer alleen over maximaal 2 graden opwarming wordt gesproken, maar ook 1,5 graden als nieuwe streeftemperatuur, mag winst worden genoemd. Maar wil dat geen loos streven worden, dan zullen er drastische maatregelen genomen moeten worden om de CO2 uitstoot terug te brengen.

Aan al die maatregelen hangt een prijskaartje. En de grote vraag is wie gaat dat betalen. Vanuit het principe ‘de vervuiler betaalt, heeft het Westen al een forse rekening opgebouwd. Maar pleit dat de economische nieuwkomers er van vrij om ook mee te betalen? En mogen die hun restruimte aan broeikasgassen volledig gaan benutten.

Helaas heeft het klimaat zelf daar geen boodschap aan en warmt de komende jaren nog gewoon verder op. Met alle gevolgen vandien; heftigere regenval, droogtes en afsmelting van de ijskappen. Zelfs met alle maatregelen die de deelnemende landen aan de top zichzelf hebben opgelegd, gaan we niet onder de 2 graden blijven.