sabine-teamAai over de bol. Liefkozend knijpje in de buik. En hup weer de mond open, want het is weer etenstijd. Kwijlen. Vieze toet. Schoonmaken. Oogjes dicht en lekker dromen maar. Wat een leven heb je toch als pasgeboren baby. De hele dag hoef je niets te doen. Behalve groeien en gezond wezen natuurlijk.

Oh en laten we die vieze poepluiers ook niet vergeten. Maar hé, alles voor de ontwikkeling van je kind. Nieuwe kleren kopen, je groeit. Je gaat vragen stellen. Waarom? Wat? Waar? En opeens sta je op eigen benen. De wereld is van jou! Jij kunt alles aan, denk je. Slechte rug. Oeps, een paar grijze haren. Rimpels. Toch maar die rollator. Kwijlen. Vieze toet. Schoonmaken. Oogjes dicht en lekker dromen maar. De tijd lijkt zich in een mensenleven te herhalen. Voor mij ook, nu al! En ik ben pas 31 jaar!

Geen vieze toet. Nee, ook geen poepluiers. Kleren kopen, ja, dat wel. Maar niet omdat het niet meer past. Nou ja, niet past, het past niet meer in mijn kledingkast. Vragen stellen? Ja! Ben ik dan opnieuw aan het kleuteren? De hele dag door stel ik vragen! Pff, gelukkig geen vragen die gelijk staan aan het niveau van een kleuter. Dat dan weer niet. Pleisters, is dat restafval? Make-up in een plastic doosje, kan ik het goed scheiden of niet? Het touwtje aan een theezakje, mag dit bij het GFT? Drukverband? Waarom kan het netje van een groentezakje wel bij het plastic maar de label niet? Vies keukenpapier, papier of rest? Zal het ook zo zijn dat ik nadat de 100 dagen voorbij zijn, ik volledig op eigen benen sta voor wat betreft afval scheiden? Dat ik de wereld aankan? En dan daarna…oh nee, die grijze haren, die slechte rug en die rimpels… Laat mij voorlopig nog maar even lekker vragen stellen! Laat deze kleuterperiode maar even iets langer duren dan normaal!

Sabine de Vré – Roelofs werkt als journalist voor de Arnhemse Koerier en heeft een eigen tekstbureau met de naam AAgje. Ze houdt ons als ambassadeur van het 100-100-100 project op de hoogte van haar belevenissen. Ze wil zo goed mogelijk om gaan met afval om de schade voor de aarde zo veel mogelijk te beperken. Zodat ook komende generaties nog lang mogen genieten van al het moois wat deze aarde te bieden heeft.